Op een idyllische plek midden in Hochsauerland (495 m boven de zeespiegel), genesteld in een prachtig bebost berglandschap, is Kloster Brunnen van oudsher een van de meest historische plaatsen in de regio. Ooit een geneeskrachtige bron met het oudste badhuis van het Sauerland, kluizenaarsgrot, kapucijnenklooster, pastorie en kabouterschool, tegenwoordig een diocesaan centrum van de KJG in het aartsbisdom Paderborn.
1705: De kluizenaar Johannes Fölling uit Werl bouwt een kluizenaarshut bij de geneeskrachtige bron. Na een paar jaar voegt Anton Tripmann uit Attendorn zich bij hem. Ze bouwen een permanent huis en verzorgen de gasten die naar de bron komen.
1716: De pastoor van Stockum meldt: "Duo Eremitae habent aediculam cum oratorio ad fontem medicinalem" (Twee kluizenaars hebben een gebouwtje met een kapel bij de geneeskrachtige bron).
1722: De Keulse provincie van de kapucijnenorde (OFMCap) neemt de hermitage over als kloosterresidentie. Pater Gerhardinus uit Essen wordt de eerste overste.
1729: Het klooster wordt gebouwd met de steun van graven Bernhard en Ferdinand von Plettenberg zu Lenhausen.
1748: Inwijding van de kloosterkerk op 5 mei door de abt van Arnsberg met steun van de vorst, de Keulse keurvorst Clemens-Archbisschop van Beieren (1700-1761). Beschermheiligen van de kerk: Johannes de Doper en Fidelis van Sigmaringen. Fidelis van Sigmaringen. Interieur gebaseerd op plannen van Johann Conrad Schlaun (1695-1773) naar Romeins voorbeeld. Altaarwapen van Johann Christoph Manskirch (U1762), hoogaltaarschilderij "Doop van Jezus in de Jordaan" van Johann Anton Koppers (1704-1762) uit Münster.
1801: Baron Friedrich Leopold von Fürstenberg zu Herdringen schenkt een orgel met 10 registers, gebouwd door Johann Georg Fromme uit Soest.
1802: De nieuwe Hessische regering in Darmstadt verklaart het klooster uitgestorven in de loop van de secularisatie. Het bleef bestaan tot het vertrek van de laatste kapucijner broeder in januari 1835, nadat het klooster definitief werd opgeheven door een Pruisisch kabinetsdecreet op 4 juli 1834.
1968: Einde van de door de kapucijnen gestichte school. In 1833 had deze bijvoorbeeld 52 (!) schoolkinderen, kort voordat het klooster werd opgeheven.
1975: Het voormalige kloostergebouw wordt verhuurd aan de Thomas-Morus-Kreis e.V. Paderborn. Het wordt gebruikt als diocesaan centrum voor de Katholieke Jongeren Gemeenschap.
1984: De voormalige kapucijnenkerk St. Johannes de Doper/St. Fidelis wordt opgenomen in de monumentenlijst van de stad Sundern. Het is het centrum van de pastorie Kloster Brunnen, die deel uitmaakt van het pastorale gebied van Sundern. De meeste parochianen wonen in Brenschede en Röhrenspring.
1995: Oprichting van de vereniging "Freundeskreis Kloster Brunnen e.V." in het voormalige Gasthof König, Sundern. Dit was onder andere een voorwaarde voor de restauratie van de kerk en het orgel.
2005: Verschillende jubileumevenementen onder de titel "300 jaar klooster Brunnen", waaronder een herdenkingslezing door P.Prof. Dr Leonhard Lehmann OFMCap, Kunstenaars zien klooster Brunnen, klooster Brunnen in woord en geschrift. Er werd ook een opmerkelijke tentoonstelling gehouden in de stadsgalerij.
2013: Pastoor Michael Schmitt verklaart in een persbericht in januari dat de in 2002 begonnen orgelrestauratie voltooid is.
2019: Bouw van een kalkstenen fontein tegenover de ingang van de kerk, gemaakt door de Sundernse beeldhouwer Johannes Dröge, die gevoed wordt door een bron.
De kloosterfontein is vandaag de dag nog steeds een belangrijk bedevaartsoord. De kapel met het historische orgel is bijzonder bezienswaardig.
In Kloster Brunnen worden meerdere keren per jaar concerten georganiseerd. De data vind je in de evenementenkalender van Sundern of in de plaatselijke dagbladen.