Kerk Eimelrod

Op deze plek stond al in de 12e eeuw een Romaanse voorganger - de huidige kerk werd voor het eerst genoemd in 1310. Het schip werd in 1827 helemaal opnieuw opgebouwd. De middeleeuwse toren moest in 1909 wegens bouwvalligheid worden afgebroken; de nieuwe toren werd in zijn huidige vorm in 1928 gebouwd. In de nieuwe toren bevindt zich een timpaanreliëf uit de vorige kerk.

Van het preekstoelaltaar dat in 1697 door Josias Wolrat Brützel werd gemaakt, is alleen de preekstoelkorf nog in de kerk; de twee zijvleugels bevinden zich in het streekmuseum Korbach. In Eimelrod bestond van de 18e eeuw tot 1938 een kleine joodse gemeenschap; joden waren van zonsondergang tot zonsopgang niet toegestaan in het Vorstendom Waldeck dat het dorp omringde. In 1830 waren er 34 joodse inwoners in het dorp, in 1871 waren er slechts 10 (op een totaal van 307 inwoners), en in 1895 en 1905 telkens 15 (op respectievelijk 401 en 417 inwoners). In 1924 waren er 20 (op een totaal van 486 inwoners), en in 1933 woonden er nog 14 Joodse mensen in Eimelrod (op een totaal van 484 inwoners). Daarna zijn sommigen van hen verhuisd of geëmigreerd.

In 1939 waren er nog maar twee Joodse inwoners in het dorp, die in 1941 gedeporteerd werden via het "verzamelkamp" in Wrexen.[21] Tot de gemeenschapsvoorzieningen behoorden een synagoge, een religieuze school, een ritueel bad en een begraafplaats met een oppervlakte van 11,38 hectare. De kleine synagoge werd waarschijnlijk rond 1780 gebouwd. Hij had 24 zitplaatsen voor mannen en 16 voor vrouwen. Er was geen elektrisch licht en de verlichting werd verzorgd door stallantaarns. Zelfs toen het aantal Joodse inwoners na 1933 snel afnam, werden er nog tot 1938 af en toe diensten gehouden in de synagoge.

Tijdens de novemberpogrom van 1938 werd het gebouw volledig verwoest; de afgebrande ruïnes werden in 1939 gesloopt. Bron: https://de.wikipedia.org/wiki/Eimelrod