Geschiedenis van de kerk
Het oudste bewaard gebleven document over het bestaan van een kerk in Referinghausen dateert uit 1526. In 1781 werd de kerk het slachtoffer van de grote dorpsbrand. 16 jaar later kon de bevolking weer naar haar eigen bedehuis.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de kerk in 1948 naar het westen uitgebreid en werd er een grote klokkentoren voor gebouwd. Een oude linde moest wijken. Tijdens de opgravingen werden twee skeletten gevonden: volgens de legende werden er tijdens de Dertigjarige Oorlog twee Zweden onder de linde begraven.
Een bijzondere schat in de kerk is een 13e-eeuwse zittende Madonna (Romaans, zacht hout 37 cm) met een hoofddoek en een brede, platte kroon.
Ze houdt een rond voorwerp (appel of wereldbol) in haar rechterhand. Het altaar in barokstijl bevindt zich in het verhoogde koor, met de beschermheilige van de kerk, Sint Nicolaas, tronend in het midden. Het dateert waarschijnlijk uit de tijd dat de kapel werd gebouwd. Een dubbele Madonna (naaldhout, 137 cm hoog) uit de 18e eeuw hangt in het midden van het schip. Volgens de overlevering zou de Madonna afkomstig zijn uit het klooster Glindfeld.
In de kerk worden regelmatig diensten gehouden door de katholieke parochie van Referinghausen.
Tekstbron: Touristik-Gesellschaft Medebach mbH
