Vreithof

Na de Reformatie bleek de Latijnse school die sinds de 12e eeuw op de Patroklistift stond, volgens het stadsbestuur niet te voldoen aan de eisen van humanistisch onderwijs. Daarom werd er in 1533 een nieuwe school opgericht. Deze kreeg in 1570 een eigen schoolgebouw, dat op deze plek werd gebouwd volgens de plannen van de beroemde bouwmeester Laurentz von Brachum en hier tot 1821 stond. De school, die vanaf 1604 het Archigymnasium werd genoemd, verhuisde toen naar het voormalige wapenarsenaal met de stallen van het stadhuis. Deze vleugel van het stadhuis werd meerdere keren verbouwd en uitgebreid voor het Archigymnasium. In 1928 verhuisde het gymnasium naar het voormalige lerarenopleidingscentrum aan de Niederbergheimer Straße en werd de oostelijke vleugel weer onderdeel van het stadhuis. De woorden op de gevel "tot Eyndracht, Nut unde Vrede" (tot harmonie, nut en vrede), ontleend aan het Schrae (stadsrechtboek), getuigen van het doel. De gebouwen rondom de Vreithof belichamen alle stijlen. Naast vakwerkhuizen uit de renaissance en barok zijn er ook massieve gebouwen uit de classicistische, historistische en modernistische periode. Vooral de bekleding van de vakwerkhuizen aan de oostkant getuigt van het einde van de ontwikkeling van vakwerkbouw en van het feit dat vakwerk vanaf het begin van de 18e eeuw niet meer modern was en werd beschouwd als een "armeluisbouwmethode". De lambrisering was bedoeld om een solide constructie te simuleren met behoud van de zeer goedkope vakwerkbouwmethode. Ze zijn gedeeltelijk gemodelleerd naar zeer uitvoerig gehouwen stenen.