Ik kroop op blote voeten. Geen geluid. Gewoon niet op een tak stappen die zou kunnen breken en me verraden. Het is al ochtend. Ik lig op de loer achter een heuveltje. Gras en mos, een zachte stengel. Ik heb de twee ingangen naar het dakkasteel goed in zicht. Werden de geheime graver met de zwart-witte vacht vanavond zichtbaar? Er is een maïsveld in de buurt met knapperige kolven waar hij graag op knaagt. Laten we eens kijken. Hoe langer ik lig en loer, hoe meer het landschap van de "Rode Klippen", een natuurmonument bij Adorf, vervaagt. Beelden uit mijn kindertijd worden eroverheen geduwd. De enorme rotsblokken van ijzerzandsteen, 350 miljoen jaar oud, Werden de wanden van een canyon. De grafgaten, overgebleven van de middeleeuwse mijnbouw, worden omgetoverd tot schuilplaatsen voor de Indianen voor de oprukkende cavalerie. De dichte ring van wilde rozen die de rode stenen in het groen omlijsten, biedt mijn stam bescherming tegen indringers. Lees
>>hier verder.